ကုိကုိၿကြားေဒါပြ...........အမ်က္ထြက္ခ်င္း

တစ္ေန့ေသာ္ကား ကုိကုိၿကြားတစ္ေယာက္ဟာ ေတာထဲကုိ ႏြားစားဘုိ့ျမက္ရွာရင္း၊ငံုးေထာင္ရင္းဆုိျပီး အိမ္ကေနငုံးေထာင္ဖုိ့ပုိက္ေတြကုိ ေတာကုိ ယူသြားတယ္။ဒီလုိ့နဲ့ေတာကေန ရြာကုိျပန္အလာ လမ္းမွာ တစ္ရြာတည္းေန ကတ္သီးကတ္သတ္(ၿကံၿကံဖန္ဖန္)ေျပာတတ္တဲ့        ကုိေအာင္နဲ့ေတြ့တဲ့အခါ ကုိေအာင္ကစျပီး ေဟ့....ကုိကုိၿကြား လက္ထဲမွာလည္း ငုံေထာင္တဲ့ပုိက္ေတြနဲ့ပါလား။ကုိကုိၿကြားရယ္ ငုံေတြေကာ  ေတြ့ခဲ့ရလား...........လုိ့ ကုိေအာင္ကေမးေတာ့  ကုိကုိၿကြားကလည္း .......သူ့မွာငုံဖမ္းလုိ့ရလာတယ္အေၿကာင္း ၿကြားခ်င္တာနဲ့အေတာ္ပဲလုိ့ သူ့ရလာတဲ့ငုံးေလးကုိ ကုိေအာင္ ထုထ္ျပတယ္ ျပီးေတာ့ ကုိကုိၿကြားက ဘာဆက္ေျပာလည္းမွတ္တယ္'""ဒီမွာျကည့္ ငါရလာတဲ့ငုံက အသံက  ေမဆြိ ရုပ္ကေတာ့ ေမသန္းနုဆုိျပီး လက္ထဲကုိကုိင္ျပတယ္ဆုိရုံပဲ အဒီအခ်ိန္မွာ သူ့ကုိင္ထားတဲ့ငုံးက လွ်က္တစ္ျပက္ေအာက္ကုိ ျပဳတ္က်သြားတယ္....ဒါနဲျ့ပန္ေကာက္တယ္ မရလုိက္ဘူး ငုံးကလည္း ေျပးရင္းနဲ့ၿကြက္တြင္းထဲကုိ၀င္သြားတယ္ ဒါကုိ ကုိကုိၿကြားက လက္ျဖင့္ တြင္းထဲကုိ နုိက္ေတာ့ ပါမလာဘူး စိတ္ကလည္းဆုိးဆုိးနဲ့ငုံးျကားေအာင္ဆုိျပီး ေျပာလုိက္တယ္ """"""ေအး...မင္းကသာ အေနခက္ မယ္ ငါကဆားနဲ့စားလည္း ကိစၥမရွိဘူးလုိ့ ေျပာလုိက္တယ္"""''ေဘးကကတ္သီးကတ္သတ္ကုိေအာင္ကလည္း ျပာျပာသလဲ ကုိကုိၿကြားဘာေျပာလုိက္တာလည္းလုိ့ိိို့ျပန္ေမးတယ္...ကုိကုိၿကြားကလည္း ဒီလုိေလကြာ ငါရလာတဲ့ငုံးက ေတာင္ပံအေမႊးေတြေရာ အကုန္လုံး နွုတ္ျပီးသားကြ ဒါကုိ ဒင္းက ငါလက္ထဲကေန ရေအာင္ထြက္ေျပးသြားတယ္...ဒါေပမဲ့ သူ့မွာ(ငုံး)အေမႊးမရွိေတာ့ ဘယ္လုိေနမလဲ အဲဒါကိုေျပာခ်င္တာပါ..ငါက သူ့(ငုံ)ကုိမစားရလည္း ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး...ဒါေၿကာင့္ အထက္ပါအတုိင္း...မင္းကသာ အေနခက္မယ္ ငါက ဆားနဲ့စားလည္း ကိစၥမရွိဘူးလုိ့.....ေျပာလုိက္တာပါကြာ.....ေဘးကကုိေအာင္လည္း ဘာမွကုိျပန္မေျပာနုိင္ဘူး ငုိင္ငိုင္ၿကီးက်န္ေနေတာတာ့ပဲ.........                                                                                                   ********မွတ္ခ်က္...ဒီစာေလးကုိ ဖတ္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ အမွားအယြင္းရွိပါကသာ စာေရးသူ၏အားနည္းခ်က္ျဖစ္ပါသည္။စာေရးသူသည္ စာကုိေကာင္းေကာင္းမေရးတတ္ ၀ါသနာအရင္းခံျပီး ေရးသားေသာစာမွ်ျဖစ္၏ဒါေၿကာင့္ခ်ဳိ့ယြင္းခ်က္ရွိပါက အနူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါ၏**********************  ေရးသားသူ--လင္းသူမင္း